„Księga tysiąca i jednej nocy” - to anonimowe arcydzieło literatury ludowej. Jest zbiorem ok.300 opowieści fantastycznych, baśni i przypowieści perskich, indyjskich i chińskich, przetworzonych i uzupełnionych elementami arabskimi. Wyróżnia je tzw. szkatułkowa budowa opowieści Szecherezady, żony Kalifa. Ostatecznie opracowano je i zapisano w języku arabskim w XV wieku.
Europejczycy poznali opowieści dzięki Antoine Galland, który przetłumaczył na język francuski i wydał 12 tomów „Księgi ...” w latach 1704 - 1717.
Pierwszym wydaniem w języku polskim było tłumaczenie wersji Antoniego Gallanda dokonane przez L. Sokołowskiego, które ukazało się w Warszawie już w roku 1768.

„Opowieść o okrutnym Szachrijarze i mądrej Szeherezadzie”

30 f -

„Potem siedzieli rozmawiając, a Dunjazada rzekła: «Na Allacha, siostro, opowiedz nam cokolwiek, by skrócić bezsenne nocne godziny.» Szeherezada odrzekła: «Bardzo chętnie, jeżeli tylko zezwoli mi nasz światły król.» A do króla sen jakoś nie przychodził, gdy więc usłyszał te słowa, uradował się, że posłucha opowieści.”

„Aladyn i czarodziejska lampa”

70 Dh -

„Mauretanin mówił dalej do Aladyna: - Uważaj i patrz! Tam pod płytą, do której przymocowany jest mosiężny uchwyt, leży skarb, o którym ci mówiłem. Ujmij ręką uchwyt i podnieść płytę do góry, gdyż żadnemu innemu człowiekowi poza tobą nie dane jest tej płyty poruszyć. Tylko ty możesz w pieczarze ze skarbami bezpiecznie stopę postawić, albowiem wszystko jest tam dla ciebie przeznaczone.”

90 Dh, 60 f -

„Któregoś dnia Aladyn przypomniał sobie o mosiężnej lampie, którą zabrał z jaskini. Zdjął ją z półki. Była pociemniała i zakurzona, więc wziął szmatkę, żeby ją wyczyścić. Ledwo raz potarł, a stanął przed nim wielgachny duch i powiedział: Jestem duchem tej lampy. Co rozkażesz, mój panie? Jestem twoim pokornym sługą.”

„Ali Baba i czterdziestu rozbójników”

30 Dh, 1,00 F -

„ ..powróćmy do zbójców. Spotkali oni tymczasem bogatą karawanę, w której znajdowali się kupcy z towarami. Zbójcy splądrowali ją i zdobyli wielki łup. Po czym udali się do jaskini ze skarbami, aby tam swoją zdobycz ukryć, jak było to w ich zwyczaju. Skoro jednak do niej się zbliżyli, spostrzegli muły objuczone skrzyniami. Wzbudziło to w nich podejrzenie i cała rzecz wydała im się zagadkowa, ..”

2 Ft -

„Abdalla mocniej w bębenek uderzył i Morgana zaczęła pląsać. Przebierając niepostrzeżenie nogami, przeginała się zręcznie to w jedną, to w drugą stronę. Załamywała ręce, to znowu podnosiła je w górę i łączyła nad głową.”

„Książe Ahmed i wróżka Peri Banu”

1 Ft -

„Powiedziawszy to, ów człowiek rozłożył dywan na ziemi za sklepem, poprosił księcia Husseina, aby usiadł za nim, a sam zajął miejsce obok niego, po czym na życzenie księcia Husseina dywan zaniósł obu do karawanseraju, zupełnie jak gdyby to był latający tron króla Salomona."

„Opowiadanie o Harunie ar-Raszidzie i o młodej beduince.”

80 f -

„Władca Wiernych Harun ar-Raszid szedł sobie pewnego dnia w towarzystwie Dżafara Barmakidy, gdy nagle spostrzegł kilka dziewcząt czerpiących wodę.”

„Opowiadanie o niewiernym wezyrze”

3 Dh, 10 Dh -

„..mędrzec rzekł: Weź tę księgę, królu, ale nic z nią nie czyń, dopóki moja głowa nie zostanie ścięta. A gdy się to stanie, umieść moją głowę na półmisku i rozkaż, aby ją dociśnięto do tego oto proszku. Gdy tak uczynisz, krew przestanie spływać z góry. Wtedy otwórz księgę. Król otworzył księgę, a skoro zauważył, że karty są poklejone, włożył palec do ust, zwilżył go śliną i obrócił pierwszą kartę, potem drugą, ..”

„Opowieść o dwóch siostrach, które swej najmłodszej siostrze zazdrościły”

1,50 F -

„ Siostry miłe, pragnienia moje sięgają wyżej niż wasze. Nie zależy mi na białym chlebie i nie jestem tak łakoma, aby tęsknić za smakołykami. Wzrok mój zwrócony jest na coś szlachetniejszego i dostojniejszego. Zaprawdę, nie życzyłabym sobie nic, krom tego, by sam szach mnie pojął za żonę i abym stała się matką księcia niezwykłej urody. Włosy mego synka niech będą po jednej stronie złote, a po drugiej srebrne. Kiedy zapłacze, niech roni nie łzy, ale perły.”

„Opowieść o hebanowym koniu”

2 Dh, 2 RLS -

„..mędrzec zaś podszedł do królewicza, pokazał mu śrubę, która sprawiała, iż koń unosił się w powietrze, i powiedział: «Przekręć tę śrubę». Królewicz przekręcił ją i oto nagle koń drgnął, uniósł królewicza aż do chmur na niebie ..”

20 f -

„Potem wyszedł z nią na górę, na taras zamku, dosiadł swego konia, a ją posadził na koniu za sobą. Następnie pociągnął ją do siebie i przywiązał mocnym sznurem, po czym przekręcił na łopatce konia śrubę służącą do wzlatywania. I wzbił się z nim koń w powietrze,..”

„Opowieść o rybaku i dżinnie”

1,70 Ft -

„..zarzucił sieć, a gdy ją wyciągnął, znalazł w niej cztery ryby, każdą innego koloru. ..udał się do króla, podarował mu ryby, a król zdziwił się bardzo tym darem, ..”

3 Ft -

„Gdy ranek nastał i zajaśniał świt, ptak podniósł się ze swego jaja, zakrzyczał wielkim głosem i uniósł mnie w przestworza tak wysoko, że myślałem, iż do krańców nieba leci.”

„Opowieść o Sindbadzie Żeglarzu”
(Piąte opowiadanie Sindbada Żeglarza o podróży piątej)

2,00 F, 50 f -

„..udałem się do miasta Basry. Poszedłem na brzeg rzeki i zobaczyłem wielki, wysoki i piękny statek. Zachwyciłem się nim i kupiłem go.”

„Opowieść o tragarzu i dziewczętach”

1 Dh, 1 RL -

„I ujrzał tragarz dwie suki z gatunku czarnych psów, z łańcuchami na szyjach, wziął je i wyszedł z nimi na środek komnaty. I podniosła się pani domu, zawinęła sobie rękawy do łokci, wzięła bicz i rzekła do tragarza: ..”

„Opowieść o ubogim szewcu Maarufie”

50 Dh -

„Na rozkaz twojej córy, a twojej małżonki, wtrąciłem go własną ręką do lochu, a potem pani moja rozkazała, abym was z powrotem sprowadził. Obaj wygnańcy uradowali się wielce z tych wieści, a dżinn uniósł ich w przestworza i pofrunął z nimi z powrotem do pałacu.”

Swift Jonatan (1667-1745) - pisarz angielski, pochodzenia irlandzkiego, autor „Podróży Gulliwera” (1726).

„Podróże Gulliwera”

3 Ft -

„Wokół mnie kłębiło się około tuzina maleńkich istot grożących mi dzidami, lancami i łukami. Traktowały mnie tak, jak gdybym nie był Lemuelem Gulliwerem, lecz bezwładną zabawką..”

Korczak Janusz (1878-1942) - (wł. Henryk Goldszmit) - pedagog, pisarz i lekarz.

Twórca oryginalnego systemu wychowania internatowego. Napisał m.in. „Pedagogika dla dzieci i dorosłych”, „Bankructwo małego Dżeka”. Zginął w obozie hitlerowskim w Treblince towarzysząc dobrowolnie wychowankom swego sierocińca wywiezionym z getta warszawskiego.

„Król Maciuś Pierwszy”

60 gr -

„Właśnie na koniu powinien król wracać z wojny, a nie na benzynie. I jechał Maciuś stępa przez wszystkie ulice, a we wszystkich oknach mieszkańcy, a najwięcej dzieci.”

90 gr -

„Ale się omylił. Mała Klu-Klu czuwała, mała Klu- Klu nie odstępowała Maciusia ani na krok. I teraz znów zobaczył ją przy świetle ogromnego brylantu.”

„Król Maciuś na wyspie bezludnej”

1 zł -

„Przed Maciusiem idzie dwóch żołnierzy z nabitymi karabinami, za Maciusiem też dwóch, a z prawej i z lewej strony - po trzech żołnierzy z obnażonymi pałaszami.”

2,50 zł -

„Maciuś chuchał, był nawet niespokojny, żeby kanarek nie zachorował. A on widocznie już był bardzo chory. A tu rano leży sztywny, nóżki wyprężone, cały jakby twardy się zrobił.”

5,60 zł -

„Więc idzie i tak się ślizga sam jeden w parku królewskim na sadzawce przy świetle księżyca.”